Dossier Vuurwerkramp ( Up Date-5 ) // Er komt nog veel meer los en er staan nog diverse procedures op de rol van o.a de rechtbanken, bij de Deken, Raad / Hof van Discipline en de diverse verzekeringen.
Overname van het bedrijf S.E. Fireworks BV van oud-eigenaar de heer S door twee van zijn werknemers Rudi Bakker en P. De rechtsvorm van S.E. Fireworks verandert in een V.O.F. Gebleken is dat de BV op naam van S is blijven staan. De ondergrond en de opstallen bleven eigendom van oud-eigenaar S. Uit voorliggende vrijgevallen stukken blijkt dat Hoving notarissen uit Enschede het Voorkeursrecht op verzoek van de gemeente Enschede voor de gemeente heeft vastgelegd op het perceel grond waarop S.E. Fireworks BV was gevestigd in1997, en dit vervolgens blijkbaar heeft verzwegen bij de bedrijfsoverdracht van oud-eigenaar de heer S. naar de nieuwe SE Fireworks VOF van Rudi Bakker/en de heer P, waar Hoving notarissen ook de betrokken notaris was in 1998. Bij de bedrijfsoverdracht van S aan Rudi Bakker zaten alstoen ook alle destijds aan de heer S verleende vergunningen.
In het interview van 10 mei 2021 op 1Twente https://www.1twente.nl/artikel/684936/zij-wilden-de-schuld-niet-hebben-van-de-vuurwerkramp viel ook het woord gebruiksvergunning .
De herziening van de Woningwet in 1991 zorgde voor de komst van het Bouwbesluit van 1992 met daarin de bouwkundige brandpreventieregels. Tegelijkertijd werden daarbij de eisen voor het brandveilig gebruik (met het gebruiksvergunningstelsel conform brandweerwet 1985 overgeheveld van de brandbeveiligingsverordening naar de gemeentelijke bouwverordening en werden daardoor onderdeel van de woningwet / gemeentewet. Hoofd van de brandweer was alstoen de Burgemeester.
Het vuurwerkbesluit is na 13 mei 2000 op 1 maart 2002 vastgesteld wat impliceert dat op de 13e mei 2000 en daarvoor er andere wet-en regelgeving gold, namelijk alstoen van regels ten aanzien van vuurwerk welke waren opgenomen in verschillende wetten en regelingen en waren de Nederlandse gemeentebesturen, in casu het gemeentebestuur van Enschede en ministeries het wettige bevoegde gezag.
Er was alstoen op 13 mei 2000 en daarvoor geen instantie die het totaaloverzicht had over hetgeen speelde binnen de gehele vuurwerkbranche.
Alstoen was er een diversiteit aan regelgeving, ondoorzichtigheid voor de vuurwerkbranche, dus ook voor Bakkers SE Fireworks VOF
Daar door ontstond er een sterke versnippering van toezicht en bestuurlijke handhaving en een handhaving zonder enige deskundigheid. Een overheid die dergelijk risicovolle regelgeving introduceert handelt per definitie onrechtmatig. (Zie Trema)
Zoals hierboven reeds geduid waren er door de inwerkingtreding van het vuurwerkbesluit regels ten aanzien van vuurwerk opgenomen in allerlei verschillende wetten en verscheidene regelingen waarbij alstoen (1999/2000) de gemeente Enschede en de Provincie Overijssel het bevoegde gezag waren t.a.v. de verschillende categorieën inrichtingen voor vuurwerkopslag.
De APV van de gemeente Enschede regelde en stelde de regels ten aanzien van evenementen en de verkoop van vuurwerk in Enschede. M.b.t. het traject van vergunningverlening hadden alstoen verschillende instanties een adviserende rol en op verschillende momenten was zelfs sprake van samenloop tussen verschillende vergunningenstelsels. Er was in Enschede geen instantie die het totaaloverzicht had over hetgeen speelde binnen de vuurwerkbranche.
Uit de nadien verschenen vakliteratuur kan men constateren dat de gebruiksvergunningverlening vaak door colleges van B. en W. gemandateerd werden aan de commandant brandweer maar B. en W. bleven eindverantwoordelijk.
Vanuit voorliggende stukken kan worden gedistilleerd dat de onderzoekscommissie Oosting geen gebruiksvergunning(en) heeft aangetroffen omdat geen gebruiksvergunning(en) was/waren afgegeven. Echter de vraag blijft open waarom de Commissie Oosting - nu de gebruiksvergunning(en) afwezig waren - de juridische relatie Brandweerwet 1985 – Brandbeveiligingsverordening – bouwverordening 1992 en de veranderde rol van de provincie niet In het Enschedese geval heeft onderzocht, ondanks dat ambtenaren het bedrijf van S bezochten.
Om dit te kunnen doorgronden moet ook worden gekeken naar de datum van de allereerste verleende hinderwetplichtige inrichting aan de Tollensstraat in samenhang met de alstoen vigerende wetten BAB, AROB (tegenwoordig Awb steller dezes) en de respectievelijke overgangsrechten.
De conclusie die thans zou kunnen worden getrokken is dat de heer S in 1998 zijn bedrijf (niet de gebouwen en de ondergrond) heeft verkocht aan toen zijn werknemer de heer Rudi Bakker en zijn werknemer de heer P incluis alle bijbehorende vergunningen met een huurovereenkomst voor de gebouwen en de locatie. Maar het begint er nu op te lijken na onlangs in rechte verkregen documenten dat alstoen (1998) Rudi Bakker een "kat in de zak" heeft gekocht want het lijkt er thans op dat een gebruiksvergunning nimmer voorhanden is geweest. (zie hierboven) . Nader onderzoek of een parlementaire enquête ligt dan ook in de rede, mede ook omdat de Enschedese gemeenteraad heeft geweigerd de kwestie op de politieke agenda te zetten. Een verzoek daartoe is ingediend op 27 mei 2019 door de Bredase vuurwerkramponderzoeker de heer van B. doch om ongemotiveerde redenen is de Enschedese gemeenteraad inhoudelijk daartoe niet overgegaan ondanks schriftelijke vragen van 1 gemeenteraadslid. Het verzoekschrift van 27 mei 2019 is te lezen op :
https://drive.google.com/file/d/1NNZaHPRbfuA4QBm9HZ-hJQjUQ90O-K3C/view
Onlangs “kopte” OverijsselExtra : Ambtenaren signaleerde kort na de vuurwerkramp al grote fouten in wetgeving die ramp veroorzaakte.
De Nederlandse overheid verzweeg fouten in de wetgeving voor opslag van vuurwerk na het ontstaan van de vuurwerkramp in Enschede op 13 mei 2000. Dat blijkt uit documenten die boven water zijn gekomen door WOB-procedures van Overijssel Extra. De documenten zijn vrijgegeven nadat de Raad van State, de hoogste bestuursrechter van het land, in februari 2021 openbaarmaking had opgedragen. Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat weigerde eerder meermaals om de documenten vrij te geven waarna Overijssel Extra naar de Raad van State stapte.
Uit het nu vrijgegeven dossier van ruim 250 pagina's blijkt dat ambtenaren weten dat het gebruik van transportclassificaties voor vergunningen en opslagcapaciteiten in Nederland niet correct is. De ambtenaren schrijven zelfs letterlijk: "Wij hebben een probleem".
[ … ]
Indien de rechter op de hoogte was geweest van de ontlastende bevindingen, dan zou dat ongetwijfeld tot vrijspraak hebben geleid van Rudi Bakker. Indien dergelijke bevindingen eerder bekend zouden zijn geweest, dan zou dat ook hebben geleid tot het door de overheid moeten erkennen van fouten en tot het verbeteren van haar beleid. Maar de rechter was niet op de hoogte omdat cruciale informatie werd achtergehouden. Uiteindelijk werd dan ook geoordeeld dat de vuurwerkopslag had moeten weten dat zij werkten met vuurwerk dat 'onjuist' was geclassificeerd: een grote gerechtelijke dwaling.
Lees het hele verhaal op : https://overijsselextra.nl/
Mede ook omdat de huidige gemeenteraad de vuurwerkramp niet op de politieke agenda wenste te zetten bleef daardoor het mogelijk niet voorhanden zijn van een gebruiksvergunning onbelicht. Blijkbaar wenste het huidige gemeentebestuur als door de gemeenschap gekozen lokale overheidsbestuurders de gegeven macht om de zorg voor het voorkomen, beperken en bestrijden van brand met (vooral materiele) maatregelen niet publiekelijk te verantwoorden. De burgemeester had als door de Koning benoemde overheidsbestuurder de gekozen gemeentelijke volksvertegenwoordigers er op moeten wijzen dat de gemeenteraad ook verantwoordelijk is voor raadsbesluiten die in het verleden zijn genomen ook van de besluiten waarvan zij destijds geen deel hebben uitgemaakt.
Rudi Bakker liet het er niet bij zitten en vervolgens werd het gemeentebestuur van Enschede juridisch gedwongen via door hem gevoerde procedures o.a. o.g.v. de WOB en de Archiefwet om zeer relevante stukken op grond van het waarheidsvinding- en openbaarheidsbelang te verstrekken. Uit de recent vrijgevallen stukken is o.a. gebleken dat in geheime raads-en commissie vergaderingen in 1997 de gemeente het Voorkeursrecht op de locatie van SE Fireworks BV aan deTollensstraat had gelegd t.b.v. het VINEX-Plan Groot-Roombeek. Bakker heeft sinds kort de bewijsstukken in handen gekregen. Daarvoor was wel een jurisprudentie-kanteling nodig. Zie de laatste uitspraak van de Raad van State.
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RVS:2021:399
Inmiddels is naast het Enschedes gemeentebestuur een Enschedese advocatenkantoor en het Almelose advocatenkantoor L-BV aansprakelijk gesteld.
De advocaat van L-BV was milieurecht-advocaat en onderhandelde vanaf begin 1999 namens SE Fireworks VOF met de gemeente Enschede over bedrijfsverplaatsing- en bestemmingsplan schadevergoeding op basis van het toen vigerende art.49 WRO en onteigeninswetgeving. Na de ramp heeft hij Bakker in de steek gelaten en niets meer van zich laten horen. Kort na de ramp trad hij op als raadsman van het Enschedese vuurwerkbedrijf H. bij de Raad van State. Recent heeft Bakker - mede n.a.v. vrijval van documnten -de zaak bij zijn toenmalige verzekering op de agenda gezet.
In Nederland kan een advocaat ook gelijktijdig rechter zijn. Dubbelrol en onverenigbaarheid van functies. Constitutioneel Hof wordt node gemist .
Bij de Raad van Discipline te Arnhem zijn de diverse dubbelrollen van advocaten ter discussie gesteld door Bakker alsmede bezwaar gemaakt tegen het weigeren van de twee advocatenkantoren om de namen te noemen van hun advocatenberoepsaansprakelijkheids-verzekeringen en o.a. vanwege het niet melden van een data-lek vanuit het bureau van de Deken te Deventer.
Het is anno 2021 een zeer grote reden tot zorg dat allerlei juridische dienstverleners waaronder o.a. hoogleraren, advocaten en andere “juridische specialisten”gelijktijdig lid kunnen zijn van een rechterlijk College zoals de Raad van Discipline doch ook plaatsvervangend-rechter en/of raadsheer kunnen zijn bij de rechtbanken/gerechtshoven. De Nederlandse Wetgever laat dit – ondanks kritiek uit het veld over deze verdienmodellen met kantorenbelangen verstrengelingen en vervlechtingen - anno 2021 nog steeds toe.
Mede in het licht van de uitspraak Rechtbank-Overijssel van 14 oktober 2016 ECLI:NL:RBOVE:2016:3979 https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBOVE:2016:3979 is m.b.t. de wrakingsbeslissingen de schijn ontstaan, althans kan ontstaat van een niet-onafhankelijke en niet-onpartijdige rechter.
Daarnaast laat de Advocatenwet toe dat het bestuursorgaan - De Deken - tevens gelijktijdig advocaat en curator is en in de bestuursrechtelijke en tuchtrechtelijke voorfase de op rechtsgevolg gerichte beschikkingen neemt. Dat levert rechtspraak op in eigen huishouding. Een directeur van een bouwbedrijf kan ook niet gelijktijdig toezicht – en controlerend ambtenaar zijn van het gemeentelijk bouw-en woningtoezicht.
De dubbele functies van de Deken klemt des temeer aangezien de vorige Deken M. alswel de huidige Deken L curator is. De rechterlijke onpartijdigheid, ook in de voorfase van bezwaar, is door het Straatsburgse EVRM-Hof wel eens samengevat als “absence of prejudice or bias”.
Jurisprudentie leert dat het EHRM toetst aan de hand van twee cumulatieve criteria of er voldaan is aan het vereiste van onpartijdigheid. Ten eerste moet er sprake zijn van subjectieve onpartijdigheid, waarbij de persoon van de individuele rechter dus ook de tuchtrechter die zich met een specifieke zaak bezighoudt, centraal staat. Ten tweede leert de zelfde jurisprudentie dat moet worden voldaan aan het vereiste van objectieve onpartijdigheid. Hiervoor wordt getoetst of het rechterlijk bedrijf derhalve ook de Raden en Hof van Discipline en de aan de rechter toebedeelde taken zo zijn gestructureerd dat de onpartijdigheid van leden van de rechterlijke macht in het algemeen gewaarborgd is. De eerdere betrokkenheid van een rechter in een bepaalde rechtszaak of de cumulatie van functies binnen de rechterlijke macht, doorstaan deze objectieve toetsing niet.
Het is bekend dat art. 120 Nederlandse Grondwet de Nederlandse Hoge Raad en Hof van Discipline verbied als hoogste nationale rechtsprekende rechtsinstantie verbied om de Advocatenwet zelf te toetsen ook al is die wet nog zo stom of krom. Koopliedenland Nederland heeft als enigste EU-Lidstaatland geen Constitutioneel Hof. binnen haar landsgrenzen. De Voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak is het met Rudi Bakker eens, zie daartoe o.a. https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Organisatie/Raad-voor-de-rechtspraak/Nieuws/Paginas/Frits-Bakker-Laat-rechters-wetten-toetsen-aan-Grondwet.aspx
Het Enschedese gemeente bestuur is ook verantwoordelijk voor de besluitvorming in het verleden. Wegkijk gedrag behoort niet getoleerd te worden.
Parlementaire enquête ligt in de rede, temeer nu de Enschedese gemeenteraad weigerde de vuurwerkramp van 13 mei 2000 opnieuw op de politieke agenda te zetten.!
Zie ook :
https://www.tubantia.nl/zoeken?query=vuurwerkramp+lucien+baard&page=5×tamp=1621678721570
https://www.rtvoost.nl/zoeken?query=vuurwerkramp%20vorkink&page=1
https://www.rtvoost.nl/zoeken?query=vuurwerkramp%20colijn&page=1
https://www.1twente.nl/zoeken?q=vuurwerkramp#gsc.tab=0&gsc.q=vuurwerkramp&gsc.page=1
en zie:
https://emls.webnode.nl/search/?text=dossier+Vuurwerkramp+&type=2
Wordt vervolgd....