Twentse korpschef Piet Deelman, de Tita Tovenaar van de vuurwerkramp.
Ruim 37 jaar maakte hij deel uit van het politiekorps in Nederland. Hij studeerde af op een scriptie over de relatie tussen pers en politie. Kwam uit het korps Ijsselland en volgde medio 2001 Aad Meijboom op als korpschef in Twente. Meijboom vertrok naar Rotterdam. Deelman kreeg direct een zwaar dossier op z'n bureau. De naweeën van de vuurwerkramp en dan met name de handelswijze van de leiding van het rechercheteam dat de vuurwerkramp onderzocht. Hij kwam in een wespennest terecht en liet twee kritische rechercheurs uit het team vallen als een baksteen. 'Een man met weinig ballen', laat ex-rechercheur Jan Paalman uit Rijssen zich in 2018 ontvallen.
Ondanks die kwalificatie heeft Deelman anno 2018 een prachtbaan bij Interpol en zit Jan Paalman werkeloos thuis. Hoe kon het zover komen?
Piet Deelman is amper korpschef in Twente of hij krijgt een intern memo van de rechercheurs Paalman en de Roy van Zuijdewijn in mei 2002. Daarin zetten beide rechercheurs uiteen waarom hun rechercheteam aan tunnelvisie leidt. Deelman is onder de indruk en laat het duo na een gesprek weten: 'Ik wil absoluut geen tweede Puttense moordzaak' (de onterechte veroordeling van twee mannen uit Putten van de moord op stewardess Christel Ambrosius).
Deelman's visie verandert snel als sneeuw voor de zon. De kritische rechercheurs zijn volgens hem rijp voor de psychiater en hij maakt hen samen met burgemeester Mans het leven zuur. Voor Deelman is loyaliteit aan het korps belangrijker dan integriteit. Het duo krijgt in 2005 strafontslag. Paalman en de Roy van Zuijdewijn begrijpen niets van de opstelling van Deelman. Als burgemeester Mans het strafontslag bekrachtigt is duidelijk dat het rechercheduo is 'kalltgestellt'.
Deelman neemt in 2008 afscheid van de politie Twente. Hij krijgt een nieuwe baan en zal in 2014 verkassen naar Interpol. Iedereen is lovend over de Twentse korpschef die bij z'n aantreden nog een villa naast het hoofdbureau van de politie in Enschede bedong en een relatie aanging met z'n secretaresse.
Het lot van de ontslagen rechercheurs Paalman en de Roy van Zuijdewijn laten hem koud. Dat doen ook ex-burgemeester Mans en z'n opvolger Den Oudsten. Wanneer Jan Paalman opheldering vraagt aan Deelman over zijn rol in de vuurwerkramp, laat deze zich ontvallen dat hij de vuurwerkramp van z'n harde schijf heeft gewist. De familie Paalman is ziedend over zo'n opmerking.
Deelman is niet de enige die zich ongevoelig toont in het vuurwerkramp-dossier. Dat is ok brandweerofficier Jans Weges. Hij presteert het om medio 2017 de toenmalige advocaat van brandweer-weduwe Mathilde van der Molen voor de gek te houden. Weges dwingt De Witte een contract te tekenen dat hij de brandweerverklaringen van zondag 14 mei kan krijgen om de vindplaatsen van de overleden brandweerlieden Van der Molen en Gremmen, te lokaliseren, niet aan derden verstrekt. De straf. Een geldboete bedoeld voor het brandwondencentrum in Beverwijk.
Als de weduwe de verklaringen via haar advocaat per post in 2018 krijgt aangereikt, blijken deze van 15 mei en later en niet afgenomen door brandweerofficier Jans Weges.
Sterker nog: recent spreekt brandweer-weduwe Mathilde van der Molen één van de brandweerlieden van het eerste uur. Deze zegt haar: 'Ik heb nooit met Jans Weges gesproken.'
Bron : Rob Vorkink