Vuurwerkramp // Ontslagen Ex-Vuurwerkramp rechercheur Jan Paalman was gewoon eerlijk.
Jan Paalman was gewoon eerlijk.
Emoties bij Jan en Ineke: ‘Eindelijk eens een excuus. Jan was gewoon eerlijk’
Journalist Lucien Baard
Er branden even tranen in zijn ogen. Het emotioneert Jan Paalman (71) dat na 25 jaar zijn politievakbond klip en klaar ‘sorry’ zegt. Bij zijn dreigend ontslag in 2005 lieten ze hem vallen als een baksteen. Dat had niet gemogen. „Eindelijk zeggen ze het: Jan was eerlijk.”
Bondsbestuurder Patrick Fluyt was het ze persoonlijk komen vertellen, een paar maanden geleden. De Rijssenaar heeft het niet aan de grote klok gehangen toen. Hij was gewoon blij. Hij zag het als een mogelijke ommekeer, een stap naar gerechtigheid.
Zijn vrouw Ineke (67) ook. „Ja, fantastisch.” Het was op een mooie zonnige dag, vertelt ze. Ze heeft met de vakbondsman even buiten in de tuin een sigaretje zitten roken. „Daar zaten we dan, met z’n beidjes. Hij zei: ik wil zorgen dat jullie nog een mooie winter van jullie leven kunnen maken. Dit is niet normaal wat hier gebeurd is.”
Daar klampt ze zich aan vast. „Ja, ik heb er nu nog wel vertrouwen in. Maar het moet wel een keer gebeuren, hè.”
Jan en Ineke Paalman hebben na het gedwongen vertrek bij de politie elk dubbeltje moeten omdraaien om het hoofd boven water te houden. De Rijssenaar werkte daarna nog als particuliere rechercheur, maar dat werd geen vetpot. Hij probeerde van alles, desnoods als schilder.
Extra hypotheek moeten nemen
Vakanties zaten er niet meer in. Ze leefden van een minimuminkomen. „Ik hoeft niet zo nodig te reizen en op vakantie. Maar mijn vrouw Ineke had ik dat wel graag gegund’, zegt hij nu, pal voor hun 48e trouwdag.
Om de claim van de belastingdienst te kunnen voldoen hebben ze de overwaarde van hun woning moeten verzilveren via een een extra hypotheek. Jan: „Je stelt je oude dag wel anders voor, als je 30 jaar met hart en ziel voor de politie hebt gewerkt. Normaal gesproken heb je nu je huis zo’n beetje hypotheekvrij. Nu zit je ineens weer op een maandlast van 800 euro.”
Ineke en Jan willen niet klagen - daarom doen ze hun verhaal niet. Wel om de buitenwereld te laten zien dat er gewoon een hoop onrecht speelt rond de vuurwerkramp. Dat Jan onrecht is aangedaan.
En nog steeds elk dubbeltje omdraaien. „We leven niet in armoede. Zo mag je het ook niet zeggen. Maar als we onverwachte kosten krijgen zitten we wel met de handen in het haar. Als de auto het niet meer doet. Of als de centrale verwarming kapot gaat. Er moeten gewoon geen aparte dingen gebeuren. En waarom? Omdat je eerlijk bent geweest.”
In die kamer komt ze liever niet
Ineke heeft zo vaak gezegd: Jan laat het los. Op zolder staat het complete dossier van de ramp, in één van de vroegere kinderkamers. Ze zet er bijvoorkeur geen stap over de drempel .
„Ik heb wel eens gedacht: ik smijt al die mappen en dozen van de ramp allemaal in één keer het raam uit. Jan heeft daar wat avonden versleten. Maar dat is nu eenmaal Jan: gezagsgetrouw en eerlijk.”
Jan knikt. „Ja, ze is wel eens woest geweest. En dat kan ik heel goed begrijpen. Maar ik heb een ambtseed gezworen voor God. Wat zou ik voor een politieman zijn als je zwijgt als een onschuldige man voor de ramp wordt veroordeeld.”
‘De ramp is geen dood paard’
Hij bleef voet bij stuk houden. „Je moet niet tegen beter weten blijven trekken aan een dood paard. De ramp is nog geen dood paard. Maar eerlijk is eerlijk: dankzij de steun van Ineke en de kinderen heb ik het volgehouden. Ik heb eerder al eens gezegd: dit gevecht kan je eigenlijk alleen maar aangaan als je geen gezin hebt.”
De Rijssenaar wist dat hij misschien ooit een deel van de afkoopsom moest terugbetalen, zegt jij. Puur formeel heeft de belastingdienst gelijk.
„Ik kende het risico. Maar ik heb altijd gedacht dat de ramp nog zou worden opgelost. En dat ik dan eerherstel zou krijgen.” Maar de oorzaak van de ramp is nooit gevonden.
Volgens Paalman heel bewust. „Het moest van hoger hand per se een brandstichter zijn. De Vries had het gewoon niet gedaan. Maar toen ik gelijk kreeg moest ik verdwijnen...”
André de Vries die werd vrijgesproken van brandstichting is inmiddels overleden. Jan en Ineke bezochten hem op zijn sterfbed. Ze voelden een grote verplichting om ook na zijn dood voor hem op te blijven komen. Het steekt dat De Vries is vrijgesproken ‘wegens gebrek aan bewijs’. Jan „Maar er was gewoon nul bewijs”.
In deze tijd zou het anders gaan
Nu, 25 jaar na de ramp, begint de steun voor Paalman te groeien. Van de vakbond. Van de twee politieke partijen SP en SGP. Maar ook van Gerrit de Wit. Oud-rechercheur en oprichter van de Expertgroep Klokkenluiders.
De Wit is tegenwoordig vertrouwenspersoon voor meerdere ministeries. In die rol heeft hij de politici geholpen bij het schrijven van een coulanceverzoek. „Jan heeft destijds zijn afkoopsom onder een onacceptabele druk moeten accepteren. In die tijd bestond er nog geen goede bescherming van klokkenluiders. Dat stond in de kinderschoenen. In deze tijd zou hij anders zijn behandeld. Jan handelde te goeder trouw.”
Bron : Tubantia.NL
Opm.: EMLS
==========
Jan Paalman is atijd achter Andre de Vries blijven staan.
Jan Paalman is altijd achter Rudi Bakker blijven staan.
Jan Paalman steunt Rudi Bakker bij de waarheidsvinding
Jan Paalman is altijd achter Brandweerweer weduwe Mathilde blijven staan.
Jan Paalman en Rob Vorkink gingen voor de waarheid.
Jan Paalman en Rudi Bakker kwamen te dicht bij de waarheid.
Wordt vervolgd .....