Dossier Vuurwerkramp // (07) De vervolgingskeuzes van het OM
Zoals beoogd bij de oprichting van 'Le Ministère Public' door Napoleon, heeft rechtsopvolger 'Het Openbaar Ministerie' nog steeds tot taak het belang van de staat te verdedigen en de verstoring van de maatschappelijke rechtsorde tegen te gaan. Bij de keuzes van strafvervolging bij de Vuurwerkramp gaat het OM uit van een regelgeving die in orde is in Nederland. In die optiek kan de Vuurwerkramp dan alleen maar plaatsvinden indien er sprake is van een ernstige inbreuk op die regelgeving door de eigenaren van de vuurwerkopslag of door opzettelijke brandstichting. Dát waren ook precies de onderzoeken die werden aangekondigd in de eerste Kamerbrief over de ramp van de minister van Binnenlandse Zaken, Klaas de Vries, die de Tweede Kamer ontving drie dagen na de ramp. Het Openbaar Ministerie heeft twee partijen vervolgd als resultaat van de opsporingshandelingen door het Tolteam van de politie Twente. Dat waren de door het OM veronderstelde brandstichter en de beide directeuren van het vuurwerkbedrijf in kwestie, S.E. Fireworks v.o.f. Het OM had natuurlijk objectiever te werk kunnen gaan. Er hadden geen twee, maar zes strafrechtelijke vervolgingstrajecten moeten worden ingesteld.
S.E. Fireworks
Overtreding van de vergunningvoorschriften door de directie van S.E. Fireworks was een gewenst OM-scenario. In het reviewrapport wordt uitvoerig uiteengezet en onderbouwd dat de zeven punten van de tenlastelegging tegen de S.E.F.-directie, zoals door het Hof geaccepteerd, kunstmatig zijn gefabriceerd door het OM. De daarbij gehanteerde, door het Hof geaccepteerde, veertien bewijsmiddelen worden weerlegd. In vervolgartikelen wordt uiteengezet hoe het OM de tenlasteleggingen in elkaar heeft gestoken.
Brandstichter
Tegen een brandstichter is geen regelgeving mogelijk. Bij het scenario van opzettelijke brandstichting is een beoordeling van de regelgeving niet meer relevant bij het strafrechtelijk onderzoek. Opzettelijke brandstichting is een veilig strafrechtelijk traject voor de overheid. Het door het OM gecreëerde bewijs, de weggelaten ontlastende bewijsmiddelen en hoe de (gewenste) brandstichter er aan zijn haren is bijgesleept en onschuldig tot 15 jaar cel is veroordeeld, wordt beschreven in latere artikelen.
Oud-eigenaar H.S.
In het vorige artikel (06. S.E.F. vóór de ramp) is reeds aangegeven dat oud-eigenaar van S.E. Fireworks zelf toonde een motief te hebben voor de vernietiging van het door hem verkochte bedrijf. Politie en OM zijn te gemakkelijk voorbij gegaan aan de mogelijkheid van het 'intellectueel daderschap' van de oud-eigenaar. Het feit dat hij tijdens de ramp op Malta zat was voldoende voor politie en OM om geen verder onderzoek in te stellen naar H.S.
Bedrijfsongeval
Het scenario 'Bedrijfsongeval' is statistisch gezien verreweg het meest waarschijnlijke scenario van het ontstaan van de inleidende brand bij de Vuurwerkramp. Dit scenario is echter niet favoriet bij het OM, want dan wordt het relevant in welke staat de regelgeving voor vuurwerk zich bevond. De staat van de Nederlandse regelgeving was deplorabel.
Tot op het moment dat het OM er in slaagde om André de Vries als verdachte in het onderzoek binnen te halen, was het Tolteamonderzoek gericht op de mogelijkheid van een bedrijfsongeval. Daarvoor waren ook tastbare aanwijzingen. Echter nadat via een 'parallel onderzoek' voldoende verdenkingen tegen deze gewenste brandstichter waren verzameld, werd de hele onderzoekscapaciteit gericht op De Vries. Alle andere onderzoekstrajecten werden gesloten, afgerond of niet. De weerlegging hiervan door de rijksrecherche wordt in een afzonderlijk artikel getackeld.
Gemeente Enschede
Door de Commissie Onderzoek Vuurwerkramp (COV) onder voorzitter Oosting werden de nalatigheden van de gemeentelijke overheid ondergeschikt gemaakt aan die van het bedrijf. Oosting had het daarbij over tekortkomingen in de vergunningverlening, controle en handhaving. Wat Oosting niet noemt zijn de fouten die de gemeente heeft gemaakt in de vergunningverlening tot aan 1997 en de vergunningverlening in 1999. Ook maakt Oosting geen melding van de foutieve wijze waarop de brandweermensen zijn aangestuurd. Dit had vier dodelijke slachtoffers tot gevolg. In en in triest. Zelfs nu nog zijn er veiligheidsregio's die hetzelfde zouden doen, waar andere regio's afwijken van de BZK-voorschriften. Op de classificatie en de eigenschappen van het vuurwerk wordt later nog ingegaan.
Rijksoverheid
De ministeries van VROM en V&W waren in een loopgravenoorlog gewikkeld over de vuurwerkregelgeving voor met name de opslag van evenementenvuurwerk. Wat V&W over de schutting gooide wilde VROM niet oppakken. Met als gevolg dat er tijdens de ramp bijna geen regelgeving bestond voor precies dat vuurwerk dat S.E. Fireworks bezigde. Ook de wijze van classificatie van het vuurwerk was niet in orde. De aangegeven classificatie was geen weerspiegeling van de eigenschappen van het vuurwerk onder opslagcondities. Bovendien was er in Nederland geen enkele instantie bij machte om de classificatie van evenementenvuurwerk op juistheid te controleren. En dan hebben we het nog niet over de gevaarlijke blusvoorschriften van BZK of het disfunctioneren van de wettelijk adviseur bij Defensie. In vergelijking met het buitenland was het in Nederland bar slecht gesteld met de regelgeving voor classificatie, opslag, vestiging en blussen van vuurwerk. De rijksoverheid draagt een zware schuld.
Tunnelvisie
Zie hier het recept voor een Openbaar Ministerie dat vanuit een 'tunnelvisie' alleen vervolging instelt naar een 'brandstichter' en het vuurwerkbedrijf. Deze 'tunnel' blijkt daarbij zulke nare eigenschappen te hebben dat ook 'kwader trouw' door het OM niet meer kan worden uitgesloten. De 'waarheid' is daarbij voor het OM verworden tot een onwelkom accessoire. Dit wordt verder onderbouwd in de vervolgartikelen.
https://www.linkedin.com/pulse/07-de-vervolgingskeuzes-van-het-om-paul-van-buitenen/
Zie ook:
https://twitter.com/rudibakker
===============================
EMLS
Utrecht / Haaksbergen, 25 oktober 2018